Doğuştan Fener'li sonradan manken voLkan!

Gülay Altan'ın Volkan Demirel ile röportajı...
-Ailen ve çocukluğundan başlayalım...
27 Ekim 1981, İstanbul-Fatih doğumluyum. Annemle babam 1980’de evlenmiş. Annem Rizeli, babam Artvinli. Anne tarafı Laz, baba tarafı Gürcü. Ailenin ilk çocuğuyum. İki kardeşim var. Erkek kardeşim 19 yaşında, Yeditepe Üniversitesi Uluslararası İlişkiler’de okuyor. Kızkardeşim 14 yaşında Fenerbahçe Koleji’nde. Fenerbahçe’ye transfer olduktan sonra babamın emekli olmasını istedim. Annem ise ev hanımı. Birlikte oturuyoruz. Şu an aileme bakmakla yükümlüyüm. Bütün ailemin geliri, gideri bana aittir.
GENÇKEN BETONA PLONJON ÇEKERDİM
-Popüler bir öğrenci miydin?
Okulun spor kolu başkanıydım. Bir popülaritem vardı. Hatta 6-6 biten bir okul maçında 5 golü ben atmıştım. Böyle birçok güzel hikâye var ama unutuyorum. Biraz balık hafızası var bende...
-Spora başlarken kaleci değil miydin?
Başlarken futbolcuydum. Sonra kaleciliğe yöneldim.
-Bugüne bu kadar çabuk gelmedin tabii, arada neler oldu?
Kartal minik takımında başladım. Sonra yıldız takım. O yaşıma kadar fazla oynamıyordum. Çünkü önümde başka bir arkadaşım vardı. Daha sonra 14-16’ya geçtim. Oynamaya başladım. Genç takıma yükseldiğim yıl, Türkiye şampiyonu olduk. Şampiyon olunca Kartalspor A Takımı’na çıktım. Orada Rafet Abim vardı kalede, onun arkasında bekledim. Sonra Türkiye Şampiyonu olduğumuz kadronun hocası A takıma geçti. Çok güvendiği için beni oynattı. Ümit Milli derken, Fenerbahçe’ye transfer oldum. Ve A Milli Takım...
HEDEFLEYİP YAPMADIĞIM ŞEY OLMADI HİÇ
-Nasıl bir abisin?
Zaten erkek kardeşim büyüdü. Dört senedir Fenerbahçe’deyim, önceden biraz daha yakındık ama şimdi mevki gereği ağırlık koymaya çalışıyorum. Erkek kardeşim de, kız kardeşim de akıllıdır. Neyi, nerede yapacaklarını bilirler. Bu yüzden fazla bir sıkı yönetim yok.
-Fenerbahçe kalecisi Volkan’ın kardeşi olmak da kolay değildir...
Bu ayrıcalıklı bir sıfat ama bilhassa erkek kardeşim hiçbir zaman Volkan’ın kardeşiyim diye konuşmaz. Evde bir röportaj ya da çekim olduğunda, gel konuş desek de konuşmaz. Onun da spora yeteneği var ama okumaya meraklı. Kız kardeşim voleybola başladı. Geçen gün benden dizlik istedi. O da uzun boylu.
-Şu an bir kaleci için Türkiye’nin en iyi yerindesin. Sonrası için hedef neresi?
Yurtdışı hedeflerim var. Fenerbahçe’nin ve Milli Takım’ın kalesini korumak küçükken hayal edip de olmayacak diye düşündüğüm şeylerdi. Ama Allaha şükür oldu. Şimdi de başka hayaller kuruyorum.
-Neler hayal ediyorsun?
Bunları şimdi açıklamam doğru olmaz. İnşallah ilerleyen yıllarda göreceksiniz. Avrupa’da kaç tane kaleci tanırsınız? Buffon veya Dida sayılabilir. Benim de hayalim inşallah iki üç sene sonra bir Buffon, bir Dida denildiği zaman yanlarında bir de Volkan dedirtmek. Bunu yapacağım.
-Çok üzüldüğün veya çok sevindiğin maçlar olmuştur. Hangileri?
Çok üzüldüğüm maç, yakın zamanda oynadığımız İsviçre maçı. Dünya Kupası’na gitmeyi çok istiyorduk. Hem ülkemiz hem bizim için çok iyi olacaktı. Türk halkı da o maçta yara aldı. Orada oynamam benim için de vitrin olacaktı. Kolumun çıktığı Galatasaray maçını unutamam. Herkes, formayı atarken kolu çıktı diye biliyor ama yanlış. Sevincimden formayı atmaya gittim. Ayağımda vidalı ayakkabı vardı. Betonmuş zemin. Kayıp kolumun üstüne düştüm. Taraftara vereceğim diye yarısını çıkarmıştım formanın. Kolumu kurtaramadım ve çıktı. Aşırı sevindiğim maç oydu.
-Takım arkadaşlarından kime yakınsın?
Hepsiyle ilişkilerim çok iyi. Sıralama yap dersen Selçuk, Tuncay, Mahmut başta gelir. Çünkü onlarla dost gibiyiz, daha yakınız birbirimize. Selçuk zaten oda arkadaşım. Tuncay’la Mahmut da Sakaryalı oldukları için beraber kalıyorlar. Bir de yabancılardan Appiah var. Çok kısa zamanda takıma uyum sağladı. Takımda herkes birbirini çok sever ama Appiah’la benim acayip bir elektriğimiz var. İngilizcem yeterli değil, fazla anlaşamıyoruz ama anlayabileceğimiz şekilde konuşuyoruz. Tesiste kablosuz internet bağlantımız var. Kampta güzel arkadaşlıklar dostluklar var, güzel zaman geçiriyoruz.
-Kaç araban var?
İki. Biri Corvette, biri de Infinity.
-Kazandığın parayı nasıl değerlendiriyorsun?
Henüz yolun başındayım. Çok para kazandığım söylenemez. Para o kadar da önemli değil. Benim için kariyer önemli. Kariyer yaptıktan sonra para kendiliğinden gelir. Şu an kendi kendime yatırımlarım, düşündüğüm işler var. Bunları yavaş yavaş yoluna koyuyorum.
-Türkiye’den beğendiğin oyuncular?
Tuncay Şanlı’yı çok beğeniyorum. Takım arkadaşım, dostum olmasaydı da beğenirdim. Oda arkadaşım Selçuk’u çok beğeniyorum. Galatasaray’dan Necati ve Hakan Abi’yi beğeniyorum. İbrahim Toraman var, böyle saysam gider.
-En çok hangi yemeği seversin?
Her şeyi severim ama yaprak sarma ve mantıyı daha çok. Hamur işleri yani herkesin sevdiği şeyler.
-İdeal kadın tipi var mı kafanda?
Esmer, uzun boylu ve yeşil gözlü olmasını isterim. İç güzellik ayrı bir şey.
-İç güzellikten kastın?
Benim gibi olsun. Ben çok açık sözlü, dürüstüm. Karşımdaki insanda kendimi görmek isterim. Eski arkadaşımla o iletişimi sağlamıştık ama olmadı. Şimdi başka aşklara yelken açabilirim. Çünkü güzel bir şey sevilip sevmek. Şu an sadece futbol var hayatımda.
-Sinemaya düşkünlüğün var mı?
Evimde sinema salonum var. Her ne kadar şimdiye kadar iki film izlesem de... Sürekli seyahatte olduğum için ufak bir DVD götürüyorum yanımda.
Ne tür filmler seviyorsun?
Vurdulu kırdılı, sürükleyici filmler. Aşk meşk filmlerini sevmem. Duygusallık bana göre değil.
-Metroseksüel misin?
Değilim, sadece saç, sakal tıraşım vardır. Bir de jöle. Manikür, pedikür yaptırmam. Onlar bayanlar için. Yaptıran arkadaşlara da saygım var.
-Kıyafetlerini sen mi seçiyorsun?
Evet, zevkime güvenirim. Yakışanı almasını bilirim. Marka takıntım yok. Taksim’de bir0çok mağaza var alışveriş yaptığım ama ünlü markaları da alırım...
KISALTILMIŞTIR!